Het blijft fascinerend om te lezen over de Brontë-zusters die in afzondering een fantasiewereld creëerden waar ze sinds hun jeugd verhalen over schreven. Uiteindelijk zou dit leiden tot een paar van de grote meesterwerken uit de wereldliteratuur, Wuthering Heightsen Jane Eyre. Jolien Janzing, kenner van de negentiende-eeuwse literatuur, baseerde haar nieuwe roman op een vrij onbekende episode uit het leven van de zussen Charlotte en Emily, namelijk de periode dat zij samen in Brussel verbleven. De Meester is een fictief verhaal over bestaande personen, en dat is soms lastig, vooral wanneer je personages kiest van wie de lezer zich zelf al een beeld gevormd heeft.
Janzing koos ervoor haar verhaal te vertellen volgens een enigszins ouderwets procedé, namelijk dat van de verteller die samen met de lezer de levens van de personages volgt. Dit leidt tot zinnen als: ‘Sluit uw ogen om bij te komen van al die hevige emoties. Als u ze weer opent, bent u…’ Deze vorm geeft de verteller de gelegenheid om sprongen te maken in plaats en tijd, maar verhinderen soms dat je als lezer onvoorwaardelijk wordt meegenomen door de verwikkelingen.Het verhaal concentreert zich op Charlotte Brontë die samen met Emily naar Brussel reist om talen te studeren. In tegenstelling tot Emily, die hunkert naar de heide en de frisse lucht, is Charlotte onder de indruk van het mondaine leven in de stad. Daarbij vat zij een onmogelijke verliefdheid op voor de heer des huizes, monsieur Constantin Heger. Door het verhaal van Charlotte verweeft Janzing de geschiedenis van koning Leopold en zijn jonge maîtresse, en geeft daarmee een mooi beeld van de zeden en gewoonten binnen de hogere kringen in die tijd. Hoewel ik aanvankelijk wat moest wennen aan de vorm en de invulling van het verhaal, werd ik uiteindelijk meegevoerd door het tijdsbeeld, de sfeervolle beschrijvingen van Brussel en het fascinerende verhaal van de Brontës. Jolien Janzing is erin geslaagd Charlotte en Emily weer tot leven te wekken en de lezer te prikkelen hun werk opnieuw te gaan lezen. Daarbij getuigt het van durf om deze zo bewonderde auteurs uit te kiezen als personage in haar roman.
Jolien Janzing, De meester (De Arbeiderspers)
Deze recensie verscheen eerder in BOEK 4, 2013