In de zomervakantie eindelijk uitgelezen, misschien nog een vakantieleestip voor deze of gene.
Ik kom terug – Adriaan van Dis
Lag al een tijd op de stapel te lezen boeken. Van Dis schreef een meedogenloos eerlijk maar toch warm portret van zijn moeder. Ondanks de moeizame relatie die moeder en zoon hun leven lang hadden, verzorgt hij haar bijzonder liefdevol wanneer het erop aankomt en haar einde nadert. Heel mooi hoe moeder en zoon dichter bij elkaar komen wanneer alle façades afbrokkelen.
Het bedrog van Quisco – Daan Hermans
Een verrassing, dit boek, grotendeels door de vervreemdende setting en de desolate sfeer die me soms deed denken aan een film van David Lynch. Enerzijds absurd maar dan weer heel herkenbaar, vooral waar het gaat om menselijke eigenschappen, jezelf leren kennen, de ideale samenleving versus je eigen behoeften. Leest als een trein én stemt tot nadenken.
Denken aan vrijdag – Nicci French
Ik lees niet meer zoveel thrillers, maar ieder jaar verheug ik me op de nieuwe Frieda Klein. Qua plot vond ik deze niet eens zo heel erg spannend, maar ik ben dol op Frieda en haar eigenaardigheden en het einde was toch verrassend en doet reikhalzend uitzien naar zaterdag.
Badgasten – Emma Staub
In de categorie perfecte vakantieboeken: een zonnig eiland (Mallorca in dit geval), een familie die in het dagelijks lezen langs elkaar heen leeft in één huis, en veel onderhuidse spanningen op het relationele vlak. Goed en intelligent geschreven en één keer zelfs hardop gelachen.
Muidhond – Inge Schilperoort
Heel benieuwd na alle lovende recensies en ik moet zeggen: het viel op geen enkele manier tegen. Wat een huiveringwekkend en ongemakkelijk boek. Je wilt ingrijpen, de personages dwingen iets te doen en je kunt alleen maar machteloos toekijken.
Onderworpen – Michel Houellebecq
Knap en overtuigend beschreven hoe de Moslimbroederschap in Frankrijk aan de macht komt (met steun van links en van de traditionele conservatieve christelijke partijen) en de westerse vrijheden – die van de vrouwen in ieder geval – steeds verder worden beperkt. Ik keek opeens heel anders om me heen, én ik ben nog steeds in gewetensnood over de vraag wat te stemmen als je gedwongen wordt te kiezen tussen het Front National en de Moslimbroederschap.
Aquarium – David Vann
Al weer een ongelooflijk heftige roman van Vann, dit keer over een meisje dat opgroeit bij haar beschadigde moeder, en in contact komt met haar verdwenen grootvader, waardoor alle verhoudingen op scherp worden gezet. Het boek raakte me bijna fysiek in die zin dat ik er welhaast misselijk van werd. Wat kan die man schrijven.
Disclaimer – Renee Knight
Na drie zware thema’s een thriller ter ontspanning, en het klonk wel intrigerend: wat als je een boek leest dat over jouw diepste geheim blijkt te gaan, iets waar je nooit iemand over verteld hebt. Spannend en intrigerend, maar ik wist ook weer waarom ik vrij weinig thrillers lees: ik krijg er een naar gevoel van, en het brengt me niet zoveel.
De vreemdeling – Albert Camus
Voor een leesclub moest ik dit boek dat ik ruim 25 jaar geleden voor het eerst las herlezen, en het maakt nog steeds evenveel indruk als toen. Voor mij als lezer had De vreemdeling in al die jaren niets aan zeggingskracht ingeboet, deze tijdloosheid is de kracht van goede literatuur. Geneigd om meer van Camus te lezen dat in de kast staat te wachten, een fijn idee voor de winter.
De Thibaults – Roger Martin du Gard
Niet slim om de laatste dagen nog te beginnen aan een klassieker van bijna 900 bladzijden, maar ik werd wel meteen meegenomen in de tijd en de sfeer. Heel erg boeiend om te lezen, maar door de dagelijkse beslommeringen en het werk maak ik nu minder snel vorderingen dan ik zou willen. Deel 2 moet dan ook wachten tot een volgende vakantie.