DonasBegin juni ging ik ter afsluiting van het tweede blok van het colloquium kunstgeschiedenis van de Vrije Academie met een vriendin naar Gent. Een heel goede reden, alsof je een reden nodig hebt om een weekend vol kunst te plannen. Natuurlijk om met eigen ogen Het lam Gods te zien, van de gebroeders Van Eyck, die dit blok uitvoerig aan bod waren gekomen, maar een bezoek aan het Museum voor Schone Kunsten stond ook op het programma. Het leukste tijdens dit soort kunstreisjes zijn altijd de verrassingen die je tegenkomt, onverwachte exposities, mij tot dan toe onbekende kunstenaars. Zo stuitten we een aantal jaar geleden toen we in Keulen waren om naar een expositie te gaan met de naam Mission Moderne opeens op een enorm grote expositie met de landschappen van David Hockney in Museum Ludwig.
In Gent is op het moment een expositie te zien van Marthe Donas, een Vlaamse avant-gardiste van wie ik nog nooit had gehoord. Ze werd geboren in 1885 in Antwerpen, en begon voor de Eerste Wereldoorlog al met haar opleiding in België, maar door het uitbreken van de oorlog vluchtte ze met haar familie naar Nederland. In 1916 vertrok ze naar Parijs, waar ze in aanraking kwam met het kubisme. En in het Interbellum exposeerde Donas samen met Theo van Doesburg, Pablo Picasso, Amedeo Modigliani, Fernand Léger, Piet Mondriaan en Sonja Delaunay. Op de expositie in Gent zie je de verschillende invloeden in haar werk terug. Ze verkeerde in internationale kringen, haar werk hing in toonaangevende galerieën in Berlijn,  Parijs en Génève en werd aan verzamelaars in de Verenigde Staten verkocht. Tussen 1927 en 1947 stopte ze met schilderen, maar na een reis van twee maanden door Canada en de Verenigde Staten raakte ze opnieuw geïnspireerd en tot haar dood in 1967 heeft ze weer haar plek in de kunstwereld ingenomen.
Voor mij was de expositie in Gent een verrassende kennismaking met een kunstenares over wie ik nog veel meer wil weten. Op de verlanglijst voor de komende jaren staat nu in ieder geval een bezoek aan het Musée Marthe Donas in Ittre. Dat is het inspirerende van dit soort reisjes, ik ontdek mij onbekende kunstenaars, en er komen altijd weer nieuwe plannen en bestemmingen uit voort.